آغوش ام اس (MS) چیست، چه علل و درمان هایی دارد؟
«آغوش ام اس» اصطلاحی است که برای توصیف نوعی درد و گرفتگی در اطراف قفسه سینه (دنده ها) یا شکم استفاده می‌شود که اغلب با بیماری ام‌اس (MS) مرتبط است. این حس مانند فشرده شدن یا در آغوش گرفته شدن محکم توسط یک فرد قوی است.
اگرچه آغوش اِم اِس خطرناک نیست ولی تجربه آن اغلب باعث وحشت می شود، به ویژه هنگامی که برای اولین بار تجربه می شود. این علامت موقت می‌تواند از چند دقیقه تا چند ساعت یا حتی بیشتر طول بکشد. علاوه بر ام اس، برخی بیماری‌های دیگر التهابی نیز می‌توانند باعث این علامت شوند.
آغوش ام اس چیست؟
«آغوش MS» یک علامت شایع ام‌اس است که به احساس گرفتگی یا فشار در اطراف قفسه سینه یا شکم اشاره دارد. این گرفتگی اغلب به عنوان احساس فشرده شدن، فشردگی یا انقباض مانند یک نوار محکم در اطراف قفسه سینه و شکم توصیف می‌شود. این علامت می‌تواند متناوب یا ثابت باشد و ممکن است چند ثانیه، دقیقه یا حتی ساعت‌ها طول بکشد.
درد و گرفتگی ممکن است در تمام قفسه سینه و معده و یا تنها در یک طرف بدن احساس شود. آغوش ناشی از ام اس نوعی دیسستزی است. دیسستزی اصطلاحی است که برای علائم غیرمنتظره، ناخوشایند و دردناک استفاده می شود. این اتفاق زمانی می‌افتد که بخشی از سیستم عصبی طبق انتظار کار نمی‌کند.
آیا میدانید
تجربه این علامت در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است از اولین علائم ابتلا به MS باشد؛ با این حال همه مبتلایان به ام اس، آغوش ام اس را تجربه نمی کنند.
آغوش ام اس چه احساسی دارد و چقدر طول می کشد؟
هر فردی ممکن است به شکل منحصر به فردی آغوش MS را تجربه کند اما به طور کلی در اغلب موارد با احساس زیر همراه است:
- احساس تنگی، فشردگی یا فشار در اطراف قفسه سینه یا تنه
- درد یا ناراحتی در دنده‌ها، دیافراگم یا تنه
- حسی شبیه به نوار دور قفسه سینه، مانند اینکه محکم در آغوش گرفته شده باشید یا یک لباس تنگ پوشیده باشید
- مشکل در تنفس عمیق به دلیل فشار
- سوزش
- درد
- سوزن سوزن شدن
- کسلی
آغوش ام اس معمولاً چند ثانیه یا چند دقیقه طول می‌کشد، اما در مواردی نیز ممکن است ساعت‌ها یا حتی بیشتر طول بکشد. از آنجا که این وضعیت غیرقابل پیش‌بینی، خسته‌کننده و استرس‌زا است، حتی تجربه کوتاه مدت آن نیز، طولانی به نظر می آید.
علت ایجاد آن چست؟
- ضایعات نخاع: ضایعات ام اس، که نواحی بافت اسکار در نخاع هستند، می‌توانند سیگنال‌های عصبی مسئول کنترل حرکات عضلات را مختل کنند. این ضایعات می‌توانند باعث اسپاسم یا انقباضات غیرطبیعی عضلات قفسه سینه یا شکم شوند و منجر به احساس سفتی یا فشار شوند.
- اختلال در سیگنال‌های عصبی: در ام اس، سیگنال‌های عصبی که به طور معمول هماهنگی عضلات را کنترل می‌کنند، دچار اختلال می‌شوند. این می‌تواند منجر به اسپاسم عضلات در قسمت‌های مختلف بدن، از جمله قفسه سینه و شکم شود و در نتیجه سندروم آغوش ام اس ایجاد شود.
- تغییر در توانایی حس کردن (به نام دیس‌استزی)
در طول آغوش ام اس چه اتفاقی در بدن می‌افتد؟
مطالعات نشان می‌دهد که مسدود شدن سیگنال‌های عصبی از مغز به سایر قسمت‌های بدن باعث ایجاد آغوش در بیماری ام اس می‌شود. این حس معمولاً در اثر دمیلینه شدن (یا آسیب) که بر نخاع تأثیر می‌گذارد، ایجاد می‌شود. به طور خاص، عضلات بین دنده ها (عضلات بین دنده‌ای) دچار اسپاسم یا گرفتگی می‌شوند. این انقباض ناگهانی عضلات منجر به علائم درد و ناراحتی می‌شود.
محرک های احتمالی آغوش ام اس
برخی از شرایطی که ممکن است باعث تحریک علامت آغوش در بیماری ام اس شوند عبارتند از:
- خستگی
- استرس
- تغییرات ناگهانی دما
- خوردن یک وعده غذایی سنگین
- نوع لباسی که پوشیده اید مانند پوشیدن لباس‌های تنگ در اطراف معده و قفسه سینه
- فشار بیش از حد (فشار یا فعالیت بدنی)
- عفونت یا بیماری (هرگونه بیماری یا عفونت می‌تواند منجر به شعله‌ور شدن علائم ام‌اس، از جمله آغوش ام اس، شود)
مدیریت و روش های درمان
افراد مبتلا به ام اس از چیزهای مختلفی برای مدیریت آغوش ام اس استفاده می‌کنند. درست مانند سایر علائم ام اس، شاید نتوان به طور کامل از شر آن خلاص شد، اما راه‌هایی برای جلوگیری از وقوع مکرر آن یا مدیریت بهتر آن وجود دارد.
مواردی که می‌توانند برای مدیریت و درمان آغوش ام اس مفید باشند عباتند از:
- دوری از محرک‌های احتمالی
- انتخاب لباس مناسب
- حرکت کردن یا کشش (مانند صاف نشستن یا دراز کشیدن)
- استفاده از گرما یا سرما
- فیزیوتراپی یا سایر درمان‌های فیزیکی
- آرامش، ذهن آگاهی و درمان شناختی رفتاری (CBT)
- تکنیک‌های تنفسی
- درمان‌های دارویی مانند داروهای ضد التهاب، داروهای ضد اسپاسم یا داروهای ضد درد نوروپاتیک طبق تجویز پزشک
- مصرف مسکن‌های بدون نسخه
انتخاب لباس مناسب
به نظر می‌رسد لباس‌های تنگ برای برخی افراد باعث تحریک آغوش ام اس می‌شوند و ممکن است هنگام وقوع آن را بدتر کنند. بنابراین منطقی است که لباس‌های گشادتر را امتحان کنید. این می‌تواند شامل نپوشیدن نیز باشد. در برخی موارد در آوردن کامل لباس ها، می تواند کمک کننده باشد.
از سوی دیگر، لباس‌های تنگ در برخی افراد کمک می‌کند تا با آغوش ام اس بهتر کنار بیایند. ممکن است علت آن این باشد که چسبندگی لباس‌های تنگ‌تر، مغز را منحرف می‌کند و احساساتی را که باعث ایجاد آغوش می شود را کمتر آشکار کند.
حرکت کنید، کشش دهید یا موقعیت متفاوتی را امتحان کنید
وقتی آغوش اتفاق می‌افتد، ممکن است متوجه شوید که اگر بتوانید حرکت کنید، کشش دهید یا صاف بنشینید، احساس بهتری خواهید داشت. در چنین شرایطی سعی کنید بدنتان را در وضعیتی قرار بدهید که احساس راحتی بیشتری می کنید.
از کمپرس گرم یا سرد استفاده کنید
درست مانند لباس‌های تنگ و گشاد، به نظر می‌رسد که تضاد دما برای افراد مختلف مفید است.
استفاده از کیسه‌های آب گرم و حوله‌های گرم روی ناحیه آسیب‌دیده می‌توانند هر دو تسکین‌دهنده باشند یا ممکن است کمپرس سرد مفید باشد. می توانید از یک کیسه یخ پیچیده شده در حوله یا یک پارچه مرطوب که در یخچال بوده، استفاده کنید.
درمان‌های فیزیکی برای آغوش ام اس
ممکن است درمان‌های فیزیکی به آغوش کمک کنند. این درمان‌ها شامل فیزیوتراپی، برخی از درمان‌های مکمل یا TENS (تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست) می‌شود.
آرامش، ذهن آگاهی و درمان شناختی رفتاری (CBT)
اگر بتوانید آرام و ریلکس بمانید، اغلب راحت‌تر می‌توانید آغوش ام اس را تحمل کنید. تکنیک‌هایی برای کمک به این امر وجود دارد، از جمله:
- انحراف حواس
- ذهن آگاهی
- خود هیپنوتیزم
- هیپنوتیزم درمانی
- تکنیک‌های تنفس کنترل‌شده
- CBT (درمان شناختی رفتاری)
تکنیک های تنفسی
یادگیری و انجام تکنیک های تنفسی مانند تنفس دیافراگمی (تنفس عمیق شکمی) می‌تواند به احساس گرفتگی کمک کند. به ویژه در کسانی که تجربه آغوش در MS برای آنان باعث دشواری تنفس می شود.
درمان‌های دارویی برای آغوش ام اس
- شل‌کننده‌های عضلانی: داروهایی مانند باکلوفن یا تیزانیدین ممکن است برای کاهش اسپاسم و گرفتگی عضلات تجویز شوند و به کاهش ناراحتی ناشی از آغوش ام‌اس کمک کنند.
- داروهای ضد تشنج: داروهایی مانند گاباپنتین یا پرگابالین که معمولاً برای درمان درد عصبی استفاده می‌شوند، می‌توانند در مدیریت اسپاسم‌های عضلانی و درد مرتبط با عصب مرتبط با آغوش نیز مؤثر باشند.
- استروئیدها: در موارد التهاب شدید یا عود بیماری، ممکن است از کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب در سیستم عصبی و تسکین علائم ام‌اس، از جمله آغوش، استفاده شود.
عوارض احتمالی عدم درمان آغوش ام اس
آغوش ام اس یک ناراحتی موقتی است و منجر به عوارض طولانی مدت نمی‌شود و همیشه نیازی به درمان ندارد. با این حال اگر درمان نشود یا به خوبی مدیریت نشود، می‌تواند منجر به عوارض متعددی شود از جمله:
- درد مزمن: اسپاسم و گرفتگی مداوم عضلات ممکن است منجر به درد مزمنی شود که به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره تأثیر می‌گذارد و فعالیت‌هایی مانند تنفس، غذا خوردن یا حتی صحبت کردن را دشوار می‌کند.
- مشکلات تنفسی: در موارد شدید، آغوش می‌تواند در صورت شدید شدن گرفتگی قفسه سینه، باعث مشکل در تنفس شود و منجر به ناراحتی و اضطراب شود.
- افزایش ناتوانی: علائم کنترل نشده ام‌اس، از جمله آغوش، می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش تحرک و استقلال فرد شود به خصوص اگر اسپاسم‌های عضلانی درمان نشوند.
سؤالات پرتکرار
آیا آغوش ام اس فقط یک ناراحتی جزئی است و نیازی به درمان ندارد؟
آغوش می‌تواند بسیار ناراحت‌کننده باشد و ممکن است به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. اگرچه تهدیدکننده زندگی نیست، اما درمان برای مدیریت علائم و بهبود عملکرد روزانه ضروری است
آیا آغوش MS همیشه در طول عود ام‌اس رخ می‌دهد؟
این علامت می‌تواند در طول عود بیماری رخ دهد، اما می‌تواند نشانه‌ای از اسپاسم و مشکلات عصبی مرتبط با ام‌اس نیز باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر احساس درد ناگهانی و غیرقابل توضیح در قفسه سینه و/یا مشکل در تنفس داشتید، فوراً با پزشک معالج تان تماس بگیرید. اگرچه آغوش ام اس مانند سایر اشکال درد قفسه سینه، مانند حمله قلبی، نیازی به درمان اورژانسی ندارد، اما باز هم باید به پزشک مراجعه کنید.
چه شرایط دیگری را می‌توان با آغوش ام اس اشتباه گرفت؟
آغوش ممکن است شبیه به مشکلات دیگری باشد از جمله:
- کیسه صفرا
- بیماری قلبی
- بیماری رفلاکس معده به مری (GERD)
- اضطراب
- زونا
آیا آغوش MS خطرناک است؟
خیر خطرناک نیست. اما باید مورد بررسی قرار بگیرد تا مشخص شود که دلیل دیگری باعث این احساس نمی‌شود و صرفاً یکی از علائم MS است.
آیا آغوش می‌تواند باعث مشکل در تنفس شود؟
در موارد شدید، آغوش ام‌اس می‌تواند به دلیل تنگی قفسه سینه باعث مشکل در تنفس شود. در صورت بروز این اتفاق، باید حتما به پزشک مراجعه کنید.
