کنترل فکر از طریق ورید ژوگولار
این دستگاه جدید رابط مغز و کامپیوتر برای کاشت نیازی به جراحی باز مغز ندارد. یک آزمایش کوچک نشان میدهد که پس از تغذیه از طریق ورید گردن، این دستگاه کوچک «کنترل شده با فکر» میتواند فعالیت مغز را از یک رگ خونی مجاور ثبت کند، بنابراین نیازی به باز کردن جمجمه توسط پزشکان نیست.
کنترل فکر از طریق دستگاه استنترود ( Stentrode )
دستگاه استنترود برای کنترل فکر به گونه ای طراحی شده است که به افراد فلج اجازه میدهد از فناوری های کمکی فقط از طریق افکار خود استفاده کنند. طبق گزارش جدیدی که 9 ژانویه 2023 در مجله JAMA Neurology منتشر شد، شرکت کنندگان آزمایشی، از این دستگاه برای تولید پیامهای متنی، ایمیل، انجام امور بانکی و خرید آنلاین استفاده کردند.
در حالی که سایر دستگاه‌های کنترل فکر که برای اهداف مشابه طراحی شده‌اند معمولاً در طی یک عمل جراحی باز مغز در بالای مغز یا درون مغز قرار می‌گیرند، پزشکان می‌توانند بدون نیاز به شکافتن جمجمه بیمار، استنترود را در مغز کاشت کنند. رگ‌های خونی مغز مسیری کمتر تهاجمی برای دسترسی به قشر حرکتی ارائه می‌دهند. قشر حرکتی منطقه‌ای روی سطح چروکیده مغز است که در کنترل حرکت نقش دارد.
طبق گفته بیمارستان سلطنتی ملبورن استرالیا که در این کارآزمایی حضور داشت، استنترود میتواند در حیوانات هم برای ضبط سیگنالهای مغز و هم برای رساندن تحریک الکتریکی به اندام استفاده شود. کارآزمایی بالینی اخیر بر روی انسان – معروف به مطالعه (SWITCH) – اولین آزمایشی بود که این دستگاه را روی افراد آزمایش کرد.
این کارآزمایی شامل چهار مرد اروپایی تبار مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) بود. این یک بیماری پیشرونده است که باعث می‌شود سلول‌های عصبی که حرکات ارادی را کنترل می‌کنند بمیرند. در زمان ثبت‌نام، همه شرکت‌کنندگان در کارآزمایی فلج شدید اندام فوقانی و درجات مختلفی از عملکرد ریه و اختلال گفتار داشتند.
در تمامی شرکت کنندگان استنترود در سینوس ساژیتال فوقانی قرار داده شد. سینوس ساژیتال فوقانی سیاهرگ بزرگی است که مایع را از مغز به داخل ژوگولار تخلیه میکند و در مجاورت قشر حرکتی قرار دارد. خود دستگاه از یک ماده شبکه مانند ساخته شده است که شامل 16 الکترود است. پزشکان دستگاه را با استفاده از یک کاتتر وارد بدن می‌کنند و پس از قرار گرفتن در جای خود، مش را گسترش می‌دهند تا در برابر دیواره‌های سینوس قرار گیرد. یک سیم از الکترودها به یک دستگاه الکترونیکی کوچک در قفسه سینه میرود که سیگنالهای مغزی ضبط شده توسط دستگاه را به صورت بی سیم به رایانه منتقل میکند.
دکتر پیتر میچل، محقق ارشد و مدیر مداخله عصبی بیمارستان سلطنتی ملبورن، در بیانیه‌ای اعلام کرد که همه بیماران این روش را به خوبی تحمل کردند و ظرف 48 ساعت مرخص شدند و به خانه بازگشتند.
شایع ترین عوارض جانبی، سردرد و کبودی در محل برش بود و هیچ کس عوارض جانبی شدیدی را در حین یا بعد از عمل تجربه نکرد. در دوره پیگیری یک ساله، هیچ شرکت کننده ای لخته خون (ترومبوز) را تجربه نکرد. انسداد عروق خونی، «مهاجرت» دستگاه به معنای حرکت دستگاه در بدن، یا هر گونه عوارض جانبی جدی مرتبط با دستگاه که منجر به مرگ یا ناتوانی دائمی شود، گزارش نشد. علاوه بر این، واسط مغز-رایانه( BCI ) سیگنال ثابتی را در طول پژوهش حفظ کرد و همه شرکت کنندگان با موفقیت یک کامپیوتر را با استفاده از BCI کنترل کردند.