بیماری پلامر (گواتر مولتی ندولار سمی)، علائم، علل، عوارض و درمان آن
بیماری پلامر (Plummer) یا گواتر مولتی ندولار سمی یکی از دلایل پرکاری تیروئید است. فردی که ندول های متعدد غده تیروئیدش، بیش از حد هورمون تیروئید تولید کند، مبتلا به بیماری پلامر است. تولید بیش از حد هورمون تیروئید باعث کاهش وزن، تپش قلب و تعریق می شود.
علائم بیماری پلامر
گواتر مولتی ندولار سمی باعث پرکاری تیروئید می شود که معمولاً با علائم زیر خودش را نشان میدهد:
- عدم تحمل گرما
- کاهش وزن
- لرز
- تپش قلب
- دفع مدفوع بیشتر
- پریودهای نامنظم
- تعریق بیش از حد
- کف دست های عرق کرده
علل بیماری پلامر
علل مختلفی برای این بیماری وجود دارد که عبارتند از:
- سابقه ژنتیکی
- سیگار کشیدن
- استرس
- افزایش سطح هورمون محرک تیروئید
- داروهایی که حاوی ید هستند
عوارض بیماری پلامر
- مشکل در انجام برخی حرکات، مانند چمباتمه زدن یا بالا رفتن از پله ها
- فیبریلاسیون دهلیزی ( نوعی ریتم غیر طبیعی قلب)
- افزایش تحلیل استخوان که منجر به افزایش خطر شکستگی می شود
- کاهش میل جنسی
- مشکلات کنترل ادرار در کودکان
- پرکاری شدید تیروئید
- خونریزی تیروئید
- درد تیروئید
- طوفان تیروئید
علاوه براین گواتر مولتی ندولار سمی ممکن است باعث تورم زیاد غده تیروئید شود. این باعث ایجاد توده بزرگی در اطراف گردن می شود که به آن گواتر می گویند. مشکلات تنفسی، مشکل در بلع، خشن شدن صدا و برآمدگی غده تیروئید از علائم گواتر است.
عواملی که خطر ابتلا به بیماری پلامر را افزایش میدهد
برخی از عوامل خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد از جمله:
- جنسیت: زنان بیش از مردان به گواتر مولتی ندولار سمی مبتلا می شوند
- سن: افراد بالای 50 سال بیشتر به این بیماری دچار می شوند
- سابقه خانوادگی
- سیگار کشیدن
تشخیص و درمان بیماری پلامر
پزشکان بیماری پلامر را ابتدا با توجه به علائم آن تشخیص می دهند. سپس آزمایش‌های خون برای تعیین اینکه آیا بدن هورمون تیروئید بیش از حد تولید می‌کند یا خیر، باید انجام شود.
در برخی بیماران، نیاز به انجام اسکن تیروئید است اما قبل از آن بیمار باید ید رادیواکتیو ببلعد. ید در قسمت‌هایی از تیروئید که سخت‌ترین کار را انجام می‌دهند جمع می‌شود.
درمان ها
- دارو: داروهای ضد تیروئید می توانند به کنترل پرکاری تیروئید کمک کنند. بتا بلاکرها نیز در کنترل برخی از علائم پرکاری تیروئید مانند تپش قلب مؤثرند.
- جراحی: برداشتن یک طرف غده تیروئید که دارای گره های بیش فعال است. در بسیاری از موارد، گره ها در سراسر غده تیروئید وجود دارند و نیاز به برداشتن کامل غده است.
- ید رادیواکتیو: این درمان شامل تزریق دوزهای بالاتر ید رادیواکتیو است که باعث می شود ندول های تیروئید بیش فعال، کوچک شوند.
تفاوت بیماری پلامر با بیماری گریوز
بیماری گریوز یک بیماری خودایمنی است که می تواند باعث پرکاری تیروئید شود. اگرچه هر دوی این بیماری ها باعث پرکاری تیروئید می شوند اما تفاوت هایی دارند:
- معمولاً افراد را در سنین پایین تر به بیماری گریوز دچار می شوند
- بیماری پلامر نسبت به بیماری گریوز علائم و نشانه های کمتری ایجاد می کند
- در پلامر، خطر بروز طوفان تیروئید کمتر است
چشم انداز بیماری
بسیاری از افراد مبتلا به گواتر مولتی ندولار سمی به هیچ درمانی نیاز ندارند و مداخلات درمانی نیز می تواند در مدیریت علائم و کنترل بیماری بسیار موثر باشد.
در بسیاری از موارد، جراحی می تواند بیماری پلامر را درمان کند زیرا خطر عود پس از جراحی در این بیماری بسیار پایین است.
مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، توصیه می کند که افراد مبتلا به پلامر از خوردن غذاهایی که یُد بالایی دارند از جمله جلبک های دریایی مانند کلپ خودداری کنند.
