آیا استفاده از ضد تعریق ها خطرناک است؟

در مورد شایعات درباره ضد تعریق ها چه باید بدانیم؟

همانطور که از اسمشان پیداست ضد تعریق ها باعث کاهش تعریق بدن می شوند. مواد فعال موجود در ضد تعریق ها معمولاً شامل ترکیبات مبتنی بر آلومینیوم هستند که به طور موقت منافذ عرق را مسدود می کنند. مسدود کردن منافذ عرق میزان تعریقی که به پوست می رسد را کاهش می دهد.

ضد تعریق چگونه جلوی عرق کردن را می گیرد؟

مرد جوان عرق کرده که نیاز به استفاده از ضد تعریق ها دارد

ذرات آلومینیوم موجود در این محصولات با جذب شدن در بدن به عنوان ضد تعریق عمل نمی‌کنند. آنها با تشکیل یک واکنش شیمیایی با آب موجود در عرق، یک پلاگین فیزیکی تشکیل می‌دهند که در مجرای عرق رسوب می‌کند و مجرای عرق را به طور موقت مسدود می کنند.

ریشه های ترس از ضد تعریق

بیشتر نگرانی های در مورد ضد تعریق ها به خاطر ماده فعال آن که یک ترکیب مبتنی بر آلومینیوم است، می باشد. این ماده به طور موقت مجاری عرق را مسدود می کند و از تعریق جلوگیری می کند.

ضد تعریق و سرطان

در چند سال اخیر، چندین مطالعه نظریه ای را مطرح کردند که ضدتعریق هایی که برپایه آلومینیوم ساخته می شوند ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند.

براساس این مطالعات، سرطان‌های سینه ای که در قسمت بیرونی بالای سینه ایجاد می‌شوند، نزدیک‌ترین ناحیه به زیر بغل هستند، جایی که ضد تعریق‌ها استفاده می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد که مواد شیمیایی موجود در ضد تعریق‌ها، از جمله آلومینیوم از طریق پوست جذب می شود  به‌ویژه اگر پوست خراشیده یا زخمی باشد. این مطالعات ادعا می‌کنند که این مواد شیمیایی ممکن است با DNA تعامل کنند و منجر به تغییرات سرطانی در سلول‌ها شوند و یا در عملکرد هورمون زنانه استروژن، که بر رشد سلول‌های سرطان سینه تأثیر می‌گذارد، تداخل ایجاد کنند.

با توجه به اینکه از هر هشت زن، یک زن در دوره ای از زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می شود، این ایده که داروهای ضد تعریق ممکن است به نوعی در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشند، ادعای بسیار جدی است.

تد اس. گانسلر، یکی از مدیران انجمن سرطان آمریکا، در یک مصاحبه گفت: “هیچ مدرک قانع کننده ای وجود ندارد که استفاده از ضد تعریق یا دئودورانت خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.”

گانسلر می‌گوید بسیاری از مطالعات انجام‌شده ناقص بودند و حتی با وجود اینکه تعداد کمی از مواد شیمیایی ضد تعریق‌ها را در بافت پستان شناسایی کردند، نتوانستند ثابت کنند که این مواد شیمیایی بر خطر ابتلا به سرطان سینه تأثیری دارند.

ضد تعریق و آلزایمر

در دهه 1960، چند مطالعه نشان داد که در مغز افراد مبتلا به آلزایمر سطح بالایی از آلومینیوم وجود دارد. نتایج این پژوهش به طور ناگهانی استفاده از وسایل روزمره خانگی مانند قوطی های آلومینیومی، آنتی اسیدها و ضد تعریق ها را زیر سوال برد.

در پژوهش های بعد این نتایج تکرار نشد و اساساً نقش آلومینیوم به عنوان علت احتمالی آلزایمر رد شد.

هدر اسنایدر، دانشیار ارشد روابط پزشکی و علمی انجمن آلزایمر می‌گوید: «تحقیقات زیادی در مورد ارتباط بین آلزایمر و آلومینیوم انجام شده است، و هیچ مدرک قطعی وجود ندارد که نشان دهد این دو به هم ارتباطی دارند.

ضد تعریق و بیماری های کلیوی

نگرانی در مورد ضد تعریق ها و بیماری های کلیوی سال ها پیش برای اولین بار مطرح شد. زمانی که به بیماران دیالیزی دارویی به نام هیدروکسید آلومینیوم برای کمک به کنترل سطح بالای فسفر موجود در خون آنها داده شد. از آنجایی که کلیه‌ها درست کار نمی‌کردند، بدن این افراد  نمی‌توانست آلومینیوم را با سرعت کافی دفع کند و آلومینیوم شروع به انباشته شدن کرد. دانشمندان متوجه شدند که بیماران دیالیزی که سطح آلومینیوم بالایی داشتند، بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.

سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) تولیدکنندگان ضد تعریق ها را ملزم کرده است که هشداری با این مضمون روی محصولاتشان درج کنند: «اگر بیماری کلیوی دارید قبل از استفاده با پزشک مشورت کنید». با این حال، این هشدار فقط برای افرادی است که کلیه هایشان کمتر از 30 درصد کار می کند.

در حقیقت، جذب مقدار آلومینیومی که بتواند به کلیه ها آسیب برساند، از طریق پوست تقریباً غیرممکن است. لزلی اسپری (نفرولوژیست) سخنگوی بنیاد ملی کلیه می گوید: «تا زمانی که آن را نخورید یا آن را به دهان خود اسپری نکنید، بدن شما نمی تواند مقدار آلومینیومی را جذب کند که به کلیه ها آسیب برساند.»

سایر ترکیبات ضد تعریق

یک ترکیب مبتنی بر آلومینیوم، ماده فعال ضد تعریق ها است و اغلب همین ماده بعنوان عامل نگرانی معرفی می شود. اما در مورد مواد غیر فعال چطور؟ آیا آنها خطری دارند؟

پارابن

یکی از ترکیبات رایج ضد تعریق – گروهی از مواد شیمیایی به نام پارابن – است که با سرطان سینه مرتبط است. اگرچه پارابن ها دارای ویژگی های استروژن مانندی هستند، اما بسیار ضعیف تر از استروژن های طبیعی موجود در بدن هستند.

مطالعه‌ای در سال 2004 غلظت بالایی از پارابن‌ها را در تومورهای سرطان سینه پیدا کرد، اما برطبق نتایج مشخص نشد که آیا پارابن‌ها واقعاً باعث سرطان سینه می‌شوند؟ و آیا این پارابن ها از طریق محصولات ضدتعریق وارد بدن شده اند؟

آیا باید نگران استفاده از ضد تعریق ها بود؟

به طور خلاصه: خیر. هیچ مدرک علمی واقعی مبنی بر اینکه آلومینیوم یا هر یک از مواد دیگر موجود در این محصولات تهدیدی برای سلامت انسان باشد وجود ندارد.

ضد تعریق ها هیچ تأثیر ثابت شده ای بر خطر بیماری هایی مانند سرطان سینه و آلزایمر ندارند. به گفته پژوهشگران سرطان سینه و آلزایمر دو بیماری پیچیده ای هستند که به سختی می توان آنها را به یک علت خاص مانند استفاده از ضد تعریق یا دئودورانت مرتبط کرد.

حتی اگر با وجود اینکه شواهد ارتباط بین ضد تعریق ها و بیماری هایی مانند سرطان و آلزایمر را تأیید نمی کند، هنوز در مورد استفاده از آنها نگرانی دارید، می توانید یک جایگزین ضد تعریق بدون آلومینیوم را امتحان کنید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا