آیا داروهای ایدز در درمان آلزایمر مؤثرند؟

ترانس کریپتاز معکوس چیست و چه کاربردی دارد؟

آنزیم‌ها به‌طور کلی پروتئین‌های کروی هستند که به تنهایی یا در کمپلکس‌های بزرگتر فعالیت می‌کنند. ترانس کریپتاز معکوس یک پروتئین معروف است که می تواند RNA ( موادی که پروتئین ها را در سلول های ما رمزگذاری می کند) را روی DNA کپی کند. در واقع ترانس کریپتاز معکوس توانایی سنتز DNA از روی RNA را دارد.

ترانس کریپتاز معکوس برای اولین بار در سال 1970 در ویروس های RNA کشف شد. به نظر می رسد که مغز و بدن ما رونوشت های معکوس خود را دارند، که ممکن است در ترویج بیماری آلزایمر و احتمالاً سایر اختلالات مغزی دخیل باشند. رونوشت معکوس بخشی از مغز ما بوده و هست – یعنی یک واکنش درون زا در مقابل یک عفونت ویروسی برون‌زا. بنابراین این احتمال وجود دارد که مسدود کردن رونوشت معکوس در درمان بیماری آلزایمر مفید باشد.

HIV ویروسی که عامل بیماری ایدز است، یک ویروس RNA است که دارای ترانس کریپتاز معکوس خود است.

صنعت داروسازی داروهای زیادی به نام مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس کشف کرده‌اند که چرخه زندگی HIV را مختل می‌کنند، که باعث نجات بسیاری از بیماران مبتلا به ایدز شده است. برخی از همین داروها می‌توانند روی ترانس کریپتازهای معکوس مغز نیز کار کنند، که در مطالعه اخیر، در شرکت کنندگان سالخورده‌ای که مهارکننده‌ های ترانس کریپتاز معکوس دریافت کرده بودند، بررسی شد.

محققان دریافتند شرکت‌کنندگانی که از مهارکننده‌های ترانس کریپتاز معکوس استفاده می کردند، کمتر دچار آلزایمر شده اند.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) ، مهارکننده های ترانس کریپتاز را برای درمان ایدز و هپاتیت B تأیید کرده است. با توجه به اینکه تعدادی از این مهارکننده ها عمومی هستند، می توان آنها را برای بیماران مبتلا به آلزایمر نیز تجویز کرد.

مقایسه آمار ابتلا به آلزایمر در میان مبتلایان به ایدز و جمعیت عمومی به وضوح تأثیر این داروها را نشان می دهد. نرخ ابتلا به آلزایمر درمیان مبتلایان به ایدز، در هر 1000 نفر،  2/46 است در حالیکه در میان غیرمبتلایان به ایدز این عدد، 6/15 است.

گزینه‌های درمانی فعلی برای بیماری آلزایمر تنها می توانند تا حدوی جلوی پیشرفت آلزایمر را بگیرند اما توانایی پیشگیری و بازیابی (برگشت به وضعیت قبل از بیماری) را ندارند.