علائم پوستی هپاتیت C را بشناسید
هپاتیت C نوعی بیماری کبدی است که باعث التهاب کبد می شود و در دراز مدت ممکن است منجر به سیروز کبدی شود. هپاتیت C از طریق خون آلوده منتقل می شود و ممکن است علائم آن تا سال ها ظاهر نشود و فرد از بیماری خود بی اطلاع باشد. اگرچه هپاتیت بیشترین تأثیر را بر کبد می گذارد اما باعث علائمی در سایر نقاط بدن هم می شود از جمله پوست. علائم پوستی هپاتیت C مانند برآمدگیها، بثورات و لکههای خارشدار ممکن است اولین نشانههایی باشند که فرد را متوجه این عفونت کنند.

هپاتیت C و علائم پوستی آن
بیشتر افرادی که به ویروس هپاتیت C آلوده شدهاند، مدت زیادی طول میکشد تا متوجه ابتلای خود به آن شوند. دلیل این امر این است که معمولاً سالها هیچ علامتی وجود ندارد. فرد مبتلا زمانی که متوجه تغییراتی روی پوست خود میشود یعنی اینکه ویروس از مدتها قبل به کبد وی آسیب رسانده است.
به محض مشاهده هر کدام از این علائم پوستی به پزشک مراجعه کنید. تشخیص و درمان زودهنگام نقش مهمی در پیشگیری از سایر آسیب های ناشی از هپاتیت C و کنترل هپاتیت دارد.
علائم پوستی هپاتیت C
خونریزی و کبودی های آسان
کبد ترکیباتی را تولید می کند که در انعقاد خون مؤثرند. هنگامی که کبد آسیب ببیند نمی تواند به درستی عمل کند و یکی از عوارض ناشی از آن اختلال در فرآیند لخته شدن خون(انعقاد) است. این اختلال باعث خونریزی هایی می شود که به راحتی متوقف نمی شوند و یا ممکن است باعث کبودی های پوستی شود.
قبل از انجام هرگونه اقدام پزشکی، به دندانپزشک یا سایر پزشکان خود این موضوع را اطلاع دهید.
اِدم
یکی از علائم پوستی هپاتیت C، تجمع مایعات در بدن است که میتواند باعث تورم پاها، کف پا یا مچ پا شود. ممکن است دست ها و صورت نیز دچار تورم شوند ولی احتمال آن کمتر است. پاهای متورم و قرمز تحریک پذیرتر هستند و بیشتر در معرض خطر زخم و عفونت قرار دارند.
معمولاً پزشکان برای درمان این وضعیت رژیم غذایی کم نمک و داروهای دیورتیک (ادرار آور) تجویز میکنند تا آب اضافی بدن دفع شود.
خارش
سموم و زردی که در اثر عملکرد ضعیف کبد در خون ایجاد می شوند می توانند باعث خارش دست ها، پاها یا کل بدن شوند.
استفاده از حمام بلغور جو دو سر، مرطوب کننده ها، آنتیهیستامینها و کرمهای کورتیزون خارش را تسکین دهند.
زردی
زردی یکی دیگر از علائم پوستی هپاتیت C است که باعث می شود پوست و سفیدی چشم، زرد به نظر برسند. زمانی که کبد خوب کار نمی کند ماده شیمیایی به نام بیلیروبین به خوبی تجزیه نمی شود. تجمع این ماده شیمیایی در خون باعث زردی پوست می شود.
ممکن است زردی کمی پس از ابتلا به هپاتیت C ظاهر شود یا پس از سالها عفونت و سیروز کبدی ظاهر شود.
لیکن پلان
لیکن پلان یک بیماری خودایمنی التهاب پوستی است که باعث برآمدگی های بنفش رنگ پوستی، تورم و یا زخم می شود و ممکن است با خارش همراه باشد. این بیماری دهان، پوست، مو، ناخن و ناحیه تناسلی را درگیر می کند.
همانند اکثر بیماری های خودایمنی دیگر، علت لیکن پلان نیز مشخص نیست اما شواهد نشان میدهد بیشتر افراد مبتلا به این بیماری، هپاتیت C دارند.
پزشکان برای درمان لیکن پلان از روش های زیر استفاده می کنند:
- استروئیدها برای کاهش تورم و قرمزی
- آنتیهیستامینها برای تسکین خارش
- نوردرمانی (PUVA) برای کمک به پاکسازی پوست
- پماد یا قرص اسید رتینوئیک
- برخی کرمها و پمادهایی که برای درمان اگزما تجویز می شوند
اگر لیکن پلان باعث تورم و زخم دهانی شده است برای جلوگیری از تشدید آن از تنباکو، مرکبات و گوجه فرنگی پرهیز کنید. روزی دو بار مسواک بزنید و حداقل سالی یک بار برای سرطان دهان معاینه شوید.
اریتم نکرولیتیک آکرال (NAE)
این بیماری نادر پوستی ممکن است یکی از نشانه های پوستی هپاتیت C و جز اولین علائم این بیماری کبدی باشد. اریتم نکرولیتیک آکرال باعث ایجاد لکههای پوستی روی پاها یا دستها میشود که شبیه پسوریازیس هستند. علت آن مشخص نیست، اما به نظر میرسد مکملهای روی در درمان این لکه های پوستی مؤثر هستند.
پورفیری پوستی تاردا (PCT)
این بیماری باعث تاولهای دردناک و پوست شکننده میشود که در آفتاب بدتر میشوند .پوست شکننده، به سادگی دچار پارگی، کبودی و ترک می شود. تجمع پروتئینهایی به نام پورفیرین در کبد و انتقال آنها به پوست از طریق جریان خون علت این بیماری است.
علائم دیگر بیماری پورفیری پوستی تاردا عبارتند از:
- تیره یا روشن شدن پوست
- باقی ماندن جای زخم
- موهای زائد صورت
- ریزش مو
روش های درمانی:
- برای خارج کردن منظم خون از بدن که به آن فلبوتومی می گویند. این روش در نهایت میتواند سطح آهن و پورفیرین بدن را به حالت عادی برگرداند.
- داروهایی پروفیرین ها را از کبد دفع و از طریق ادرار از بدن خارج می کنند
- استفاده از کرم های ضد آفتاب
پورپورا (لکههای خونی)
پورپورا از دیگر علائم پوستی هپاتیت C است. این لکههای قرمز یا بنفش ممکن است همراه با درد و خارش بوده و به کوچکی سر سوزن یا به بزرگی 1 سانتیمتر باشند.
در افراد مبتلا به هپاتیت C، این بثورات معمولاً نشانهای از واسکولیت لکوسیتوکلاستیک (واکنش التهابی در عروق خونی پوست و سایر اندام ها) است.
داروهایی که ویروس هپاتیت C را هدف قرار میدهند میتوانند مشکل را برطرف کنند. داروهای استروئیدی هم در درمان این لکه ها مؤثر هستند.
سندروم رینود
رنگ آبی یا سفید انگشتان دست در سرما، نشانه سندروم رینود است. انگشتان پا، بینی یا گوشهای نیز میتوانند تحت تأثیر این بیماری قرار گیرند. انقباض رگ های خونی در سرما باعث کُند شدن جریان خون و درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن می شود.
داروهای اختلال نعوظ سیلدنافیل (ویاگرا) و تادالافیل (سیالیس) میتوانند در درمان سندروم رینود مؤثر باشند.
آنژیومهای عنکبوتی
لکه های عنکبوتی در نزدیک سطح پوست از علائم پوستی هپاتیت C است. گشاد شدن رگ ها خونی نزدیک سطح پوست که با فشار دست ناپدید می شوند و پس از توقف فشار مجددا ظاهر می شوند، خال های عنکبوتی یا آنژیم های عنکبوتی هستند.
ناخنهای تری
اگر بیشتر سطح ناخن سفید به نظر میرسد به جز یک نوار باریک قرمز یا صورتی در نوک ناخن، به آن بیماری ناخن تری(Terry) می گویند. این بیماری تری ممکن است به دلیل هپاتیت C و یا سیروز کبدی ایجاد شود.
کهیر
این تاولهای برجسته خارشدار که به عنوان کهیر نیز شناخته میشوند، اغلب از علائم پوستی هپاتیت C هستند. برخلاف واکنش آلرژیک، ممکن است بیش از چند ساعت طول بکشند و لکه قهوهای به جا بگذارند.
مشکلات پوستی ناشی از مصرف داروهای هپاتیت C
مانند همه داروها، برخی از درمانهای هپاتیت C میتوانند عوارض جانبی ایجاد کنند. شایعترین عوارض جانبی پوستی عبارتند از:
- جوش و بثورات خشک و خارشدار روی دستها و پاها
- ریزش مو ناشی از درمان هپاتیت C نادر است، اما غیر ممکن نیست