دستگاه تناسلی مردان و تغییرات پیری
برخلاف زنان، مردان با افزایش سن تغییر عمده و سریعی را در باروری تجربه نمی کنند. در عوض، تغییرات به تدریج در طی فرآیندی که آن را آندروپوز (یائسگی مردانه) می نامند، رخ می دهد. تغییرات پیری در دستگاه تناسلی مردان عمدتاً در بیضه ها رخ می دهد. بافت بیضه کاهش می یابد. سطح هورمون جنسی مردانه، تستوسترون به تدریج کاهش می یابد و ممکن است مشکلاتی برای نعوظ بوجود بیاید.

باروری
با افزایش سن لوله هایی که اسپرم را حمل می کنند نسبت به گذشته انعطاف پذیری کمتری خواهند داشت (فرآیندی به نام اسکلروز).
بیضه ها به تولید اسپرم ادامه می دهند، اما سرعت تولید اسپرم کندتر می شود.
مجاری اسپرم یا مجاری انزالی (اپیدیدیم)، وزیکولهای منی و غده پروستات برخی از سلولهای سطحی خود را از دست میدهند. اما آنها همچنان به تولید مایعی که به حمل اسپرم کمک می کند ادامه می دهند.
ادرار
تغییراتی که در دوران پیری در دستگاه تناسلی مردان و زنان اتفاق می افتد، باعث تغییرات در سیستم ادراری می شود.
غده پروستات با افزایش سن بزرگ می شود زیرا برخی از بافت های غده پروستات با بافتی مانند اسکار جایگزین می شود. حدود 50 درصد از مردان دچار هیپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) می شوند. BPH ممکن است باعث کندی ادرار و انزال شود.
اثر تغییرات دستگاه تناسلی مردان
- قدرت باروری از مردی به مرد دیگر متفاوت است و سن باروری مردان را بطور دقیق نمی توان پیش بینی کرد. عملکرد پروستات بر باروری تأثیر نمی گذارد. مردی که دچار مشکل پروستات است هم می تواند صاحب فرزند شود، حتی اگر غده پروستات او برداشته شده باشد.
- حجم مایع انزال شده معمولاً ثابت می ماند، اما تعداد اسپرم های زنده در مایع منی کمتر می شود.
- میل جنسی یا همان لیبیدو در برخی از مردان کاهش می یابد. پاسخ های جنسی ممکن است آهسته تر و کمتر شود. دلیل این تغییرات ممکن است کاهش سطح تستوسترون، تغییرات روانی، اجتماعی ناشی از افزایش سن، بیماری، بیماری های مزمن و یا مصرف برخی داروها باشد.
پیری به خودی خود مانع از لذت بردن مرد از روابط جنسی نمی شود.
مشکلات رایج دستگاه تناسلی مردان با افزایش سن
اختلال نعوظ
ممکن است اختلال نعوظ (ED) برای مردان مسن نگران کننده باشد. این طبیعی است که نعوظ کمتر از زمان جوانی اتفاق بیفتد. مردان مسن اغلب قادر به انزال مکرر هستند.
اختلال نعوظ اغلب نتیجه یک مشکل پزشکی است نه بالا رفتن سن.
داروهایی مانند داروهایی که برای درمان فشار خون بالا و برخی بیماریهای دیگر استفاده میشوند، میتوانند از نعوظ کافی برای مقاربت در مرد جلوگیری کنند.
اختلالاتی مانند دیابت نیز می تواند باعث اختلال نعوظ شود.
اغلب اختلالات نعوظ که به دلیل بیماری یا مصرف دارو ایجاده می شوند، با موفقیت درمان می شوند.
هایپر پلازی خوش خیم پروستات
هایپر پلازی خوش خیم پروستات یا همان بزرگ شدن خوش خیم غده پروستات ممکن است مشکلات ادراری یا انسداد ادراری ایجاد کند. بزرگ شدن پروستات تا حدی لوله تخلیه مثانه را مسدود می کند. تغییراتی که در غده پروستات در مردان مسن بوجود می آید آنان را بیشتر در معرض ابتلا به عفونت های مجاری ادرار قرار می دهد.
اگر مثانه به طور کامل تخلیه نشود ممکن است ادرار به کلیه ها برگردد (ریفلاکس مثانه). اگر این وضعیت درمان نشود، در نهایت می تواند منجر به نارسایی کلیه شود.
پروستاتیت
با افزایش سن و تغییر در دستگاه تناسلی مردان عفونت یا التهاب غده پروستات (پروستاتیت) نیز ممکن است رخ دهد.
سرطان پروستات
احتمال ابتلا به سرطان پروستات با افزایش سن در مردان بیشتر می شود. سرطان پروستات یکی از شایع ترین علل مرگ ناشی از سرطان در مردان است.
سرطان مثانه
با بالا رفتن سن احتمال ابتلا به سرطان مثانه نیز بیشتر می شود.
سرطان بیضه
اگرچه احتمال سرطان بیضه نیز وجود دارد اما این بیماری در بین مردان جوان رایج تر است.
پیشگیری
بسیاری از تغییرات فیزیکی در دستگاه تناسلی مردان، مانند بزرگ شدن پروستات یا آتروفی بیضه (کوچک شدن بیضه)، قابل پیشگیری نیستند.
درمان اختلالاتی مانند فشار خون بالا و دیابت ممکن است از مشکلات ادراری و عملکرد جنسی پیشگیری کند.
تغییرات در تحریک پذیری جنسی اغلب به عواملی غیر از پیری مرتبط است. اگر مردان مسنتر در دوران میانسالی به فعالیت جنسی خود ادامه دهند، تمایل بیشتری به داشتن رابطه جنسی خوب خواهند داشت.