موها و ناخن ها و تغییرات آنها با افزایش سن

موها

• تغییر رنگ مو

یکی از واضح ترین نشانه های پیری تغییر رنگ موها است. رنگ مو به دلیل رنگدانه ای به نام ملانین که فولیکول های مو آن را تولید می کنند، ایجاد می شود. فولیکول های مو ساختارهایی در پوست هستند که مو را می سازند و باعث رشد آنها می شوند. با افزایش سن، فولیکول ها، ملانین کمتری تولید می کنند که سبب سفیدی مو می شود. خاکستری شدن موها معمولا از دهه 30 و از شقیقه ها شروع می شود.

موهای بدن و صورت نیز خاکستری می شوند، اما بیشتر اوقات، دیرتر از موهای سر سفید می شوند. موهای زیر بغل، قفسه سینه و ناحیه شرمگاهی ممکن است کمتر خاکستری شوند یا اصلاً خاکستری نشوند.

خاکستری شدن تا حد زیادی توسط ژن های شما تعیین می شود. افراد سفیدپوست معمولا زودتر موهایشان سفید می شود و آسیایی ها دیرتر از سایرین. مکمل‌های غذایی، ویتامین‌ها و سایر محصولاتی که تبلیغ می شوند نمی توانند سبب کاهش سرعت سفید شدن مو شوند.

• تغییر ضخامت مو

مو از رشته های پروتئینی ساخته شده است. عمر طبیعی یک تار مو بین ۲ تا ۷ سال است و پس از آن مو می ریزد و با موهای جدید جایگزین می شود. اینکه چه مقدار مو روی بدن و سرتان دارید نیز توسط ژن های شما تعیین می شود در واقع یک امر ژنتیکی است.

تقریباً همه افراد با افزایش سن دچار ریزش مو وکاهش سرعت رشد مو می شوند و بسیاری از فولیکول ها ساخت موهای جدید را متوقف می کنند. تارهای مو نازکتر می شوند و رنگدانه کمتری دارند. بنابراین موهای ضخیم و درشت یک جوان در نهایت به موهای نازک، شکننده و روشن تبدیل می‌شوند.

معمولا مردان ممکن است از 30 سالگی علائم طاسی را مشاهده کنند. بسیاری از مردان در سن 60 سالگی تقریباً کاملا طاس می شوند. طاسی مرتبط با عملکرد هورمون مردانه تستوسترون، طاسی با الگوی مردانه نامیده می شود. ریزش مو از شقیقه ها یا بالای سر شروع می شود.

برخی از زنان نیز با افزایش سن نوع مشابهی از طاسی را تجربه می کنند. به این حالت، طاسی با الگوی زنانه می گویند. تراکم موها کم می شود و پوست سر نمایان می شود.

با افزایش سن، موهای بدن و صورت نیز دچار ریزش می شوند و موهای باقیمانده درشت تر و ضخیم تر می شوند.

این موهای زائد ضخیم در زنان اغلب در نواحی چانه و اطراف لب ها دیده می شوند و در مردان در قسمت ابروها، گوش ها و بینی رشد می کنند.

 ناخن ها

ناخن ها نیز با افزایش سن تغییر می کنند. رشدشان کندتر، کدرتر و شکننده تر می شوند و ممکن است زردرنگ شوند.

ناخن ها، به ویژه ناخن های پا سفت و ضخیم می شوند و حالت فرورفتگی پیدا می کنند. برجستگی های طولی نیز ممکن است در ناخن های دست و پا ایجاد شود.

توجه داشته باشید که کمبود آهن، بیماری کلیوی و کمبودهای تغذیه ای نیز ممکن است سب تغییرات ناخن ها شود.

اگر حفره، برجستگی، خطوط، تغییر شکل یا تغییرات دیگری در ناخن هایتان مشاهده کردید لازم است حتما توسط پزشک معاینه شوید.