پیری چه تأثیری بر بدن دارد؟
تأثیری که پیری بر صورت می گذارد
ظاهر صورت و گردن معمولاً با افزایش سن تغییر می کند. از دست دادن تون عضلانی و نازک شدن پوست به صورت ظاهری شل یا افتاده می دهد. در برخی از افراد، آویزان شدن چانه ممکن است ظاهر یک چانه دوتایی را ایجاد کند.
تأثیری که پیری بر موها و ناخن ها می گذارد
یکی از واضح ترین نشانه های پیری تغییر رنگ موها است. با افزایش سن، فولیکول ها، ملانین کمتری تولید می کنند که سبب سفیدی مو می شود. موهای بدن و صورت نیز خاکستری می شوند، اما بیشتر اوقات، دیرتر از موهای سر سفید می شوند. موهای زیر بغل، قفسه سینه و ناحیه شرمگاهی ممکن است کمتر خاکستری شوند یا اصلاً خاکستری نشوند
تأثیری که پیری بر پوست می گذارد
چگونگی پیری پوست به عوامل مختلفی بستگی دارد: سبک زندگی، رژیم غذایی، وراثت و سایر عادات شخصی.
دلایل دیگری نیز وجود دارد. عوامل اولیه در ایجاد چروک و لکدار شدن پوست عبارتند از: پیری طبیعی، قرار گرفتن در معرض نور خورشید (پیری نوری)، آلودگی، و از دست دادن بافت چربی بین پوست و ماهیچه، استرس، جاذبه، حرکات روزانه صورت، چاقی و حتی وضعیت خواب.
تأثیری که پیری بر فرم بدن می گذارد
با افزایش سن فرم بدن به طور طبیعی تغییر می کند. میزان چربی بدن پس از 30 سالگی به طور پیوسته افزایش می یابد. افراد مسن ممکن است تقریباً یک سوم چربی بیشتری نسبت به زمانی که جوان بودند داشته باشند. بافت چربی به سمت مرکز بدن، از جمله در اطراف اندام های داخلی ایجاد می شود.
کوتاه شدن قد یکی دیگر از تغییرات فرم بدن است که در بین همه نژادها و هر دو جنس اتفاق می افتد. کاهش قد پس از 70 سالگی سریع‌تر است.
تأثیری که پیری بر هورمون ها می گذارد
به طور کلی با افزایش سن ترشح برخی از هورمون ها در بدن کاهش می یابد، برخی تغییر نمی کند و برخی دیگر نیز افزایش می یابد.
هورمون هایی که معمولاً کاهش می یابند عبارتند از:آلدوسترون، کلسی تونین،هورمون رشد، رنین، سطح استروژن (در زنان)، پرولاکتین (در زنان) و تستوسترون در مردان
تأثیری که پیری بر استخوان ها، مفاصل و عضلات می گذارد
با افزایش سن استخوان ها کلسیم و سایر مواد معدنی خود را از دست می دهند. توده یا تراکم استخوان کم میشود، به ویژه در زنان (پس از یائسگی). با افزایش سن، تنه کوتاه تر می شود زیرا دیسک ها به تدریج مایع خود را از دست می دهند و نازک می شوند. علاوه براین مهره ها مقداری از مواد معدنی خود را از دست می دهند و نازک تر می شوند. این تغییرات باعث انحنا در ستون فقرات می شود.
تأثیری که پیری بر اندام ها، بافت ها و سلول ها می گذارد
همه سلول ها با افزایش سن و رسیدن به سن پیری، تغییراتی را تجربه می کنند. آنها بزرگتر می شوند و سرعت تکثیر شدنشان کاهش می یابد. از جمله تغییرات دیگر، افزایش رنگدانه ها و مواد چرب داخل سلول (لیپیدها) است. بسیاری از سلول ها توانایی عملکرد خود را از دست می دهند یا شروع به عملکرد غیر طبیعی می کنند.
تأثیری که پیری بر حواس پنچگانه می گذارد
حواس پنجگانه ما یعنی شنوایی، بینایی، چشایی، بویایی و لامسه نیز مانند سایر اعضای بدن با گذشت زمان دچار تغییراتی می شوند. با بالا رفتن سن دیگر مانند گذشته تیز و حساس نیستند و این درک جزئیات محیط اطراف را سخت تر می کند. تغییرات حسی می تواند سبک زندگی ما را تغییر دهد و در برقراری ارتباط، لذت بردن از فعالیت ها و تعامل با دیگران دچار مشکل شویم. تغییراتی که گاهاً منجر به انزوای فرد می شود.
تأثیری که پیری بر سیستم عصبی می گذارد
با افزایش سن، مغز و سیستم عصبی ما دچار تغییرات طبیعی می شوند. مغز و نخاع سلول های عصبی و وزن خود را از دست می دهند. انتقال پیام از طریق سلول های عصبی نسبت به گذشته، کندتر می شود. مواد زائد یا سایر مواد شیمیایی مانند بتا آمیلوئید با تجزیه سلول های عصبی، در بافت مغز تجمع می کنند که می تواند باعث ایجاد تغییرات غیرطبیعی در مغز به نام پلاک ها و گره ها شود.
تأثیری که پیری بر دستگاه تناسلی مردان می گذارد
تغییرات پیری در دستگاه تناسلی مردان عمدتاً در بیضه ها رخ می دهد. بافت بیضه کاهش می یابد. سطح هورمون جنسی مردانه، تستوسترون به تدریج کاهش می یابد. ممکن است مشکلاتی برای نعوظ بوجود بیاید.
تأثیری که پیری بر پستان ها می گذارد
با افزایش سن، پستان های زن چربی، بافت و غدد پستانی را از دست می‌دهند. بسیاری از این تغییرات به دلیل کاهش تولید استروژن در بدن است که در دوران یائسگی اتفاق می افتد. بدون استروژن، بافت غده ها منقبض می شوند و سینه ها را کمتر پر می کنند. خاصیت ارتجاعی بافت همبند که از سینه ها حمایت می کند کم می شود و پستان ها ظاهری آویزان پیدا می کنند.