آنچه در هفته سی و هفتم بارداری می گذرد
با رسیدن به هفته سی و هفتم بارداری شمارش معکوس برای لحظه شگفت انگیز تولد آغاز می شود. حالا قد جنین بلندتر و وزنش بیشتر شده است (حدود 48 سانتیمتر قد و کمی کمتر 3 کیلو وزن دارد).
تغییرات جنین در هفته سی و هفتم
ماده “سورفکتانت” که برای تنفس مورد نیاز است، اکنون توسط سلول های ریه جنین به مقدار کافی تولید می شود. یعنی حالا کودک شما می تواند به طور مستقل در خارج از رحم تنفس کند. این سورفکتانت است که تضمین می کند کیسه های هوا در ریه ها پس از بازدم فرو نریزند و از بین نروند.
در هفته سی و هفتم بارداری کودک مدت بیشتری بیدار می ماند و حالا می تواند پلک بزند. اگرچه در حال حاضر می تواند ببیند اما هنوز دید واضحی ندارد زیرا عصب بینایی در چند ماه اول پس از تولد همچنان به رشد خود ادامه خواهد داد.
روده کودک با “مکونیوم” پر شده است. مکونیوم اولین مدفوع جنین است که از باقیمانده مایع آمنیوتیک، پوسته های پوست و صفرا تشکیل شده است. رنگ آن تقریباً سیاه است. کودک شما معمولاً اولین مدفوع خود را در دو سه روز اول پس از تولد دفع می کند. با این حال، در موقعیت‌های استرس‌زا (مثلاً اگر بند ناف دور گردن نوزاد پیچیده شود)، مکونیوم ممکن است کمی قبل یا در طول زایمان به مایع آمنیوتیک منتقل شود. اگر این اتفاق بیفتد، رنگ مایع آمنیوتیک سبز می شود. در این صورت نوزاد در حین تولد به دقت تحت نظر خواهد بود تا از عوارض بعدی جلوگیری شود.
در هفته سی و هفتم بارداری چه احساسی دارید؟
به دلیل تغییرات هورمونی، بسیاری از زنان لکه بینی خفیف یا ترشحات مخاط دهانه رحم قهوه ای مایل به قرمز رنگی را تجربه می کنند. اگر بیش از چند قطره خون یا خون تازه با رنگ روشن را تجربه کردید، حتما موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. خونریزی ممکن است به دلایل مختلفی از جمله جدا شدن جفت (که بسیار نادر است) اتفاق بیفتد.
ترشحات قرمز تیره یا قهوه ای رنگ نیز ممکن است نشانه آغاز، جدا شدن پلاک مخاطی باشند. در این شرایط دهانه رحم نرم تر و حساس تر می شود و رابطه جنسی ممکن است باعث خونریزی خفیف شود.
زایمان شما ممکن است در هر زمانی شروع شود، بنابراین باید هرگونه خونریزی و ترشحات آبکی را به دقت کنترل کنید. تقریباً همه نوزادان در بازه هفته سی و هفتم تا هفته چهلم به دنیا می آیند. اما تعداد کمی از آنها دقیقاً در موعد مقرر بدنیا می آیند!
موقعیت قرارگیری جنین برای تولد
وضعیت قرار گرفتن جنین (تظاهرات سفالیک) در رحم قبل از تولد تأثیر زیادی بر نوع و روند زایمان دارد. احتمالاً تا الان یعنی سی و هفتمین هفته بارداری، کودک شما طوری چرخیده است که سرش به سمت پایین و آماده زایمان باشد. با این حال، تقریباً 4 درصد از نوزادان در رحم به صورت عمودی باقی می‌مانند و پاها و باسنشان در قسمت پایین لگن مادر قرار می گیرد که به این وضعیت بریچ گفته می شود.
در بسیاری از موارد در چنین شرایطی سزارین انجام می شود زیرا انجام زایمان طبیعی در چنین شرایطی ایمن نیست.
دلایل ناایمن بودن زایمان طبیعی در وضعیت بریچ:
- با توجه به اینکه در این حالت آنچه باعث باز شدن لگن می شود فشارسر نیست ممکن است پس از پارگی غشاهای اطراف واژن (کانال زایمان)، بندناف دور گردن جنین بیفتد که بسیار خطرناک است.
- خطر کمبود اکسیژن در طول زایمان بیشتر از حد معمول است.
- این نوع زایمان نیاز به دانش خاصی از سوی ماماها دارد.
اگر جنین در وضعیت بریچ قرار داشته باشد ممکن است از طریق نسخه خارجی سفالیک بتوان وضعیت او را تغییر داد. در طی این فرآیند، ماماها و یا متخصصین زنان و زایمان سعی می کنند با اعمال فشاراز بیرون، جنین را در رحم بچرخانند. از آنجایی که این امر می تواند منجر به عوارضی شود، معمولاً در بیمارستان و در حالی که مادر و کودک به دقت تحت نظر هستند، انجام می شود. برای این روش باید فضای کافی در رحم وجو داشته باشد – بنابراین نسخه خارجی سفالیک باید حداکثر تا هفته سی و هفتم بارداری انجام شود.
